Leuk Artikel over onze tentoonstelling Post History en mijn werk op de Dutch Designweek 2011
(zie bovenstaande link)
maandag 21 november 2011
zondag 13 november 2011
It will be Dark at Night! But there's a light in the Dark and it's called: The Apollo!!!
Ik sloot mijn vorige blog-verhaal af met een vraag voor mezelf;
Zal ik de vermakting van de Apollo weer uit handen geven, zodat ik weer meer kan gaan ontwerpen?
Of zal ik de verkoop zelf gaan doen en meer persoonlijk contact hebben met de klant? Of misschien allebei?
Nou, ik ben uitgetwijfeld! Conclusie;
It will be Dark at Night! But there's a light in the Dark and it's called: The Apollo!!!
Blij en stiekem toch best weer trots kan ik jullie vertellen dat vandaag een hernieuwde samenwerking start tussen verlichtingsmerk "Dark at night" (onder hernieuwde leiding van oorspronkelijke oprichter Marnick Smessaert) en Romy Kühne Design.
De Apollo gaat weer in productie bij en wordt vermarkt door "Dark at night" en ik ga weer meer tijd besteden aan nieuwe ontwerpen;
Dus er wordt weer ontworpen, er wordt weer verkocht en er wordt niet meer getwijfeld!
Meer info: http://bdcmailing.emailnewsletter-software.net/zETsf7
http://www.dark.be/homepage
vrijdag 4 november 2011
Apollo bij Woodwork Amsterdam
Na 1,5 jaar de marketing van mijn Apollo volledig uit handen te hebben gegeven,
heb ik nu de sprong gewaagd en een serie van 10 apollo's in eigen beheer laten maken.
Best een avontuur, want het is een hele investering, je moet de marketing zelf doen en ja daar komt ook het zakelijke aspect van ondernemen om de hoek kijken... Dat is best spannend, ik ben ontwerper, creatieveling, bedenker van nieuwe dingen en ideeën en dit ligt me en vind ik leuk, maar om dit allemaal te kunnen realiseren zal je daarnaast ook zakelijk moeten zijn en zal ik de stap naar "zakenvrouw" zijn moeten gaan maken.
Een relatief nieuw gebied voor me en daarmee een spannende, maar ook leuke uitdaging!
Helemaal als je in dit proces leuke nieuwe bedrijven en contacten tegenkomt.
Gisteren heb ik de eerste van deze serie Apollo's opgehangen in het kantoor van Woodwork te Amsterdam.
Een leuk, jong bedrijf met een geweldig halfopen kantoor, maisonette-stijl, in een gezellige buurt.
Dat is ook het leuke aan het weer zelf verkopen van de lamp, je ziet waar je product terecht komt, je hebt direct contact met de koper en dat is erg leuk. Dat je de reactie ziet als de lamp eenmaal hangt!
Het plafond van de ruimte had een groot geornamenteerd gipsen rozet, wat erg mooi contrasteerde met de stoere industriële lamp.
En zoals ik al zei, erg gaaf dat je nu ziet bij wie je lamp terecht komt.
Ik kende het bedrijf Woodwork zelf niet, maar na wat rond te hebben gekeken op hun website, kennis met ze te hebben gemaakt en een blik te hebben geworpen in de boekenkast in hun kantoor, (die ongeveer alle boeken bevatte die nog op mijn eigen verlanglijstje staan betreffende design, grafisch design en allerlei aanverwante creatieve onderwerpen), bleek het een vlot jong bedrijf gerund door een gezellige groep creatieve gasten die in samenwerking met de klant haast een soort kunstwerken op multimedia-gebied realiseren.
Zeker de moeite waard eens op hun website te kijken http://www.woodwork.nl/
Voor mij was het erg leuk mijn lamp hier neer te kunnen hangen en mijn lamp weer zelf te kunnen verkopen en direct contact met de klant te hebben.
Dit roept voor mij als ontwerper ook wel een vraag op, ga ik de verkoop voortaan weer uitbesteden zodat ik meer tijd heb om nieuw werk te ontwerpen? Of ga ik juist voor dat persoonlijke contact met de klant?
Of misschien wel allebei? Weer zo'n beslissing om eens even goed over te gaan twijfelen!
Het is me wat, zo'n eigen bedrijf! maar ook wel erg leuk...
donderdag 3 november 2011
Dutch Designweek 2011 zit er weer op.
De Dutch Designweek zit er weer op.
Tijd om de balans op te maken en terug te kijken. Conclusie; het is een goede en leuke week geweest!
Voor alle mensen die er waren geef ik in deze blog een kleine review, zodat jullie nog extra lang na kunnen genieten! En voor de thuisblijvers veel foto's van onze tentoonstelling Post-history!
De Dutch Designweek is voor mij tot nu toe altijd een interessante en vruchtbare beurs geweest, dit was de derde keer dat ik zelf deelnam en mijn verwachtingen waren best hoog gespannen.
Ik was vooral benieuwd naar de reacties op mijn nieuwe lampontwerpen; de Bulb en een prototype van een handgezet koperen lampje.
De tentoonstelling was op de vierde verdieping van het klokgebouw, de eerste dagen wisten de bezoekers ons nog niet zo goed te vinden, maar wat erg leuk was dat er gedurende de week steeds meer mensen op de expositie kwamen die vertelden dat ze doorgestuurd waren naar deze expositie. Onze expositie werd rondverteld en de mond op mond reclame ging steeds meer werken en bezoekersaantallen liepen op.
Wat ik persoonlijk erg interessant vond aan onze expo, bleek ook het publiek aan te spreken; er was werk te zien uit verschillende disciplines; van toegepast productontwerp zoals dat van mij tot een verkalkings-machine en van foto en film tot van tapijt gemaakte schilden, diverse disciplines raakten elkaar in 1 tentoonstelling en ik heb daar zelf veel van geleerd. Je kijkt anders naar een toegepast werk dan naar een "kunstwerk" en die andere manier van kijken maakte voor mij persoonlijk dat je je meer openstelde voor wat er allemaal nog meer te zien was behalve je eigen vakgebied op de DDW.
Zoals ik al zei was ik voor mij persoonlijk vooral benieuwd naar de reacties op mijn nieuwe lampontwerpen.
En gelukkig mag ik de conclusies trekken dat mijn werk goed is ontvangen!
Er was veel interesse in mijn Bulb-lampjes en op de presentatie ervan, erg leuk! Het blijft toch altijd spannend hoe een groot publiek gaat reageren op je nieuwe ontwerpen, dus ik was blij verrast door alle leuke reacties.
Mocht u een van de geïnteresseerden zijn in de Bulb, mail me gerust, de lampjes liggen klaar!
Ook op het handgezette koperen lampje kreeg ik veel response. Erg waardevol, de reacties waren super positief en wat ik erg leuk vond was dat mijn idee erachter; het laten herleven van een ambachtelijke manier van maken door iedereen met enthousiasme werd ontvangen.
Je ziet in het design sowieso dat er meer aandacht komt voor oude ambachten en handgemaakte details, wat ik alleen zo jammer vind is dat het vaak blijft bij een pen en gat verbinding in hout of dat wel de suggestie van een ambacht wordt gewekt, maar dat het uiteindelijke product alsnog niet door de ontwerper zelf, maar door een externe ambachtsman vervaardigt wordt.
Dit is opzich geweldig, begrijp me niet verkeerd, ik ben hier voor!
Maar wat wel zo is is dat het in mijn ogen zo leuk en waardevol is als de ontwerper net een stapje verder gaat, dat hij zich écht in een techniek gaat verdiepen en dat er kennisoverdracht plaatsvindt tussen een ambachtsman en de ontwerper. Zodat deze bijdraagt aan het behouden van die mooie ambachtelijke techniek. Zelf probeer ik het, bijvoorbeeld met mijn gefelsde lamp, maar ook met het verdiepen in een moderne techniek als het poedercoaten; niet simpelweg je product naar de poedercoater sturen en het weer terugkrijgen, maar het proces gaan begrijpen en zo je kennis en ontwerpmogelijkheden vergroten.
Het lukt me zelf ook niet altijd want het kost bergen met tijd en geld die je niet altijd hebt om deze kennis te vergaren. Maar ik vond het erg leuk dat in de reacties op mijn koperen lampje op de DDW, juist op dit idee achter mijn werk zo enthousiast werd gereageerd!
Mensen zagen "de liefde voor het vak en passie voor het materiaal" terug in mijn werk en dat vond ik heel erg leuk om te horen!
Ook op de Apollo lamp kreeg ik veel goede reacties; ik had er dit jaar 4 hangen in de geproduceerde versie.
In 2009 heb ik speciaal voor de DDW de aller eerste Apollo afgemaakt, hij was 1 dag voor de opening van de week klaar! Deze keer wilde ik het doorontwikkelde model laten zien, na een lange tijd van finetunen, aanpassen aan veiligheidseisen en oplossen van kleine "probleempjes" in het oorspronkelijke model kon ik nu op diezelfde dutch designweek maar liefst 4 apollo's neerhangen en er echt een sfeer mee neerzetten waarbij mensen onder de lampen konden zitten, eten en werken. Wat veel werd gezegd was dat de lampen zo goed pasten in de omgeving van strijp en bij het klokgebouw zelf. Erg leuk om te horen, omdat mijn inspiratie voor de lamp ook komt uit dit soort industriële omgevingen.
Bovendien is sinds kort de Apollo ook weer direct bij mij te kopen, terwijl ik 1,5 jaar lang de verkoop geheel uit handen had gegeven.
Ik heb zelf geïnvesteerd in de productie van een serie van 10 apollo's die ik zelf wil verkopen; voor mij een hele grote en spannende investering en dus is de DDW een goed platform om je ontwerp weer aan een groot publiek te tonen met de hoop dat er eventuele verkopen van zullen komen.
Mocht u geïnteresseerd zijn, neemt u dan ook gerust contact met mij op voor technische details en prijs van de Apollo via mail.
Buiten mijn werk om is deze Dutch designweek erg leuk en waardevol geweest omdat ik in de samenwerking met andere kunstenaars en ontwerper weer veel leuke nieuwe contacten op heb gedaan.
Het samen bouwen, exposeren, het samen anderhalve week lang op een beurs staan en steeds vermoeider worden, het samen vieren van openingen en het samen weer afbouwen en de balans opmaken schept een band en legt de basis voor leuke gesprekken en nieuwe contacten met collega-ontwerpers.
Wat dat betreft zou ik deelname aan de Dutch designweek aanraden aan elke beginnende ontwerper!
We zitten allemaal in hetzelfde schuitje; de DDW is zo groot en er doen zo gruwelijk veel ontwerpers aan mee. Allemaal hopen we als ontwerper op die ene kopende klant die langskomt, dat ene bedrijf dat brood ziet in je werk, die doorslaggevende publicatie en die zelfde leuke reacties van het publiek.
We zijn een grote groep gelukszoekers bij elkaar opzoek naar dat ene klompje goud, die ene kans om hoger op te komen.
Misschien is dat me nog niet helemaal gelukt deze week, maar ik heb deze dutch designweek wel gevonden wat ik zocht:
Mensen genieten van mijn werk en ik mag er met trots over vertellen, want ja het is hard werken, maar ik vind mijn werk erg leuk en heb ervan genoten onderdeel te zijn van die grote groep gelukszoekers tijdens de DDW 2011. Hmm, misschien is dat wel net zo veel waard als dat goudklompje!
Tijd om de balans op te maken en terug te kijken. Conclusie; het is een goede en leuke week geweest!
Voor alle mensen die er waren geef ik in deze blog een kleine review, zodat jullie nog extra lang na kunnen genieten! En voor de thuisblijvers veel foto's van onze tentoonstelling Post-history!
 |
| Ingang expositie Post History |
Ik was vooral benieuwd naar de reacties op mijn nieuwe lampontwerpen; de Bulb en een prototype van een handgezet koperen lampje.
De tentoonstelling was op de vierde verdieping van het klokgebouw, de eerste dagen wisten de bezoekers ons nog niet zo goed te vinden, maar wat erg leuk was dat er gedurende de week steeds meer mensen op de expositie kwamen die vertelden dat ze doorgestuurd waren naar deze expositie. Onze expositie werd rondverteld en de mond op mond reclame ging steeds meer werken en bezoekersaantallen liepen op.
Wat ik persoonlijk erg interessant vond aan onze expo, bleek ook het publiek aan te spreken; er was werk te zien uit verschillende disciplines; van toegepast productontwerp zoals dat van mij tot een verkalkings-machine en van foto en film tot van tapijt gemaakte schilden, diverse disciplines raakten elkaar in 1 tentoonstelling en ik heb daar zelf veel van geleerd. Je kijkt anders naar een toegepast werk dan naar een "kunstwerk" en die andere manier van kijken maakte voor mij persoonlijk dat je je meer openstelde voor wat er allemaal nog meer te zien was behalve je eigen vakgebied op de DDW.
 |
| De "Stedelijke akker" van Mander Liefting met op de achtergrond "Once were warriors" van Anthony Kleinepier |
Zoals ik al zei was ik voor mij persoonlijk vooral benieuwd naar de reacties op mijn nieuwe lampontwerpen.
En gelukkig mag ik de conclusies trekken dat mijn werk goed is ontvangen!
Er was veel interesse in mijn Bulb-lampjes en op de presentatie ervan, erg leuk! Het blijft toch altijd spannend hoe een groot publiek gaat reageren op je nieuwe ontwerpen, dus ik was blij verrast door alle leuke reacties.
Mocht u een van de geïnteresseerden zijn in de Bulb, mail me gerust, de lampjes liggen klaar!
 |
| Lampje Bulb in 1 van de 3 standen waarin het lampje kan worden gedraaid |
Ook op het handgezette koperen lampje kreeg ik veel response. Erg waardevol, de reacties waren super positief en wat ik erg leuk vond was dat mijn idee erachter; het laten herleven van een ambachtelijke manier van maken door iedereen met enthousiasme werd ontvangen.
Je ziet in het design sowieso dat er meer aandacht komt voor oude ambachten en handgemaakte details, wat ik alleen zo jammer vind is dat het vaak blijft bij een pen en gat verbinding in hout of dat wel de suggestie van een ambacht wordt gewekt, maar dat het uiteindelijke product alsnog niet door de ontwerper zelf, maar door een externe ambachtsman vervaardigt wordt.
Dit is opzich geweldig, begrijp me niet verkeerd, ik ben hier voor!
Maar wat wel zo is is dat het in mijn ogen zo leuk en waardevol is als de ontwerper net een stapje verder gaat, dat hij zich écht in een techniek gaat verdiepen en dat er kennisoverdracht plaatsvindt tussen een ambachtsman en de ontwerper. Zodat deze bijdraagt aan het behouden van die mooie ambachtelijke techniek. Zelf probeer ik het, bijvoorbeeld met mijn gefelsde lamp, maar ook met het verdiepen in een moderne techniek als het poedercoaten; niet simpelweg je product naar de poedercoater sturen en het weer terugkrijgen, maar het proces gaan begrijpen en zo je kennis en ontwerpmogelijkheden vergroten.
Het lukt me zelf ook niet altijd want het kost bergen met tijd en geld die je niet altijd hebt om deze kennis te vergaren. Maar ik vond het erg leuk dat in de reacties op mijn koperen lampje op de DDW, juist op dit idee achter mijn werk zo enthousiast werd gereageerd!
Mensen zagen "de liefde voor het vak en passie voor het materiaal" terug in mijn werk en dat vond ik heel erg leuk om te horen!
 |
Ook op de Apollo lamp kreeg ik veel goede reacties; ik had er dit jaar 4 hangen in de geproduceerde versie.
In 2009 heb ik speciaal voor de DDW de aller eerste Apollo afgemaakt, hij was 1 dag voor de opening van de week klaar! Deze keer wilde ik het doorontwikkelde model laten zien, na een lange tijd van finetunen, aanpassen aan veiligheidseisen en oplossen van kleine "probleempjes" in het oorspronkelijke model kon ik nu op diezelfde dutch designweek maar liefst 4 apollo's neerhangen en er echt een sfeer mee neerzetten waarbij mensen onder de lampen konden zitten, eten en werken. Wat veel werd gezegd was dat de lampen zo goed pasten in de omgeving van strijp en bij het klokgebouw zelf. Erg leuk om te horen, omdat mijn inspiratie voor de lamp ook komt uit dit soort industriële omgevingen.
 |
| De bezoekers nuttigden de lunch van keukenconfessies onder de Apollo's op de tentoonstelling |
Bovendien is sinds kort de Apollo ook weer direct bij mij te kopen, terwijl ik 1,5 jaar lang de verkoop geheel uit handen had gegeven.
Ik heb zelf geïnvesteerd in de productie van een serie van 10 apollo's die ik zelf wil verkopen; voor mij een hele grote en spannende investering en dus is de DDW een goed platform om je ontwerp weer aan een groot publiek te tonen met de hoop dat er eventuele verkopen van zullen komen.
Mocht u geïnteresseerd zijn, neemt u dan ook gerust contact met mij op voor technische details en prijs van de Apollo via mail.
 |
| Weerspiegeling van de Apollo's in de ramen van het klokgebouw, met op de achtergrond uitzicht op strijp-s, de lampen passen hier inderdaad goed in. |
Buiten mijn werk om is deze Dutch designweek erg leuk en waardevol geweest omdat ik in de samenwerking met andere kunstenaars en ontwerper weer veel leuke nieuwe contacten op heb gedaan.
Het samen bouwen, exposeren, het samen anderhalve week lang op een beurs staan en steeds vermoeider worden, het samen vieren van openingen en het samen weer afbouwen en de balans opmaken schept een band en legt de basis voor leuke gesprekken en nieuwe contacten met collega-ontwerpers.
Wat dat betreft zou ik deelname aan de Dutch designweek aanraden aan elke beginnende ontwerper!
 |
| Stalen bad van Josef Blersch |
We zitten allemaal in hetzelfde schuitje; de DDW is zo groot en er doen zo gruwelijk veel ontwerpers aan mee. Allemaal hopen we als ontwerper op die ene kopende klant die langskomt, dat ene bedrijf dat brood ziet in je werk, die doorslaggevende publicatie en die zelfde leuke reacties van het publiek.
We zijn een grote groep gelukszoekers bij elkaar opzoek naar dat ene klompje goud, die ene kans om hoger op te komen.
Misschien is dat me nog niet helemaal gelukt deze week, maar ik heb deze dutch designweek wel gevonden wat ik zocht:
Mensen genieten van mijn werk en ik mag er met trots over vertellen, want ja het is hard werken, maar ik vind mijn werk erg leuk en heb ervan genoten onderdeel te zijn van die grote groep gelukszoekers tijdens de DDW 2011. Hmm, misschien is dat wel net zo veel waard als dat goudklompje!
Abonneren op:
Posts (Atom)