maandag 21 november 2011

zondag 13 november 2011

It will be Dark at Night! But there's a light in the Dark and it's called: The Apollo!!!


Ik sloot mijn vorige blog-verhaal af met een vraag voor mezelf;
Zal ik de vermakting van de Apollo weer uit handen geven, zodat ik weer meer kan gaan ontwerpen?
Of zal ik de verkoop zelf gaan doen en meer persoonlijk contact hebben met de klant? Of misschien allebei?

Nou, ik ben uitgetwijfeld!  Conclusie;

It will be Dark at Night! But there's a light in the Dark and it's called: The Apollo!!!

Blij en stiekem toch best weer trots kan ik jullie vertellen dat vandaag een hernieuwde samenwerking start tussen  verlichtingsmerk "Dark at night" (onder hernieuwde leiding van oorspronkelijke oprichter Marnick Smessaert) en Romy Kühne Design.
De Apollo gaat weer in productie bij en wordt vermarkt door "Dark at night" en ik ga weer meer tijd besteden aan nieuwe ontwerpen;
Dus er wordt weer ontworpen, er wordt weer verkocht en er wordt niet meer getwijfeld!

Meer info: http://bdcmailing.emailnewsletter-software.net/zETsf7
                http://www.dark.be/homepage

vrijdag 4 november 2011

Apollo bij Woodwork Amsterdam



Na 1,5 jaar de marketing van mijn Apollo volledig uit handen te hebben gegeven,
heb ik nu de sprong gewaagd en een serie van 10 apollo's in eigen beheer laten maken.
Best een avontuur, want het is een hele investering, je moet de marketing zelf doen en ja daar komt ook het zakelijke aspect van ondernemen om de hoek kijken... Dat is best spannend, ik ben ontwerper, creatieveling, bedenker van nieuwe dingen en ideeën en dit ligt me en vind ik leuk, maar om dit allemaal te kunnen realiseren zal je daarnaast ook zakelijk moeten zijn en zal ik de stap naar "zakenvrouw" zijn moeten gaan maken.
Een relatief nieuw gebied voor me en daarmee een spannende, maar ook leuke uitdaging!
Helemaal als je in dit proces leuke nieuwe bedrijven en contacten tegenkomt.

Gisteren heb ik de eerste van deze serie Apollo's opgehangen in het kantoor van Woodwork te Amsterdam.



Een leuk, jong bedrijf met een geweldig halfopen kantoor, maisonette-stijl, in een gezellige buurt.
Dat is ook het leuke aan het weer zelf verkopen van de lamp, je ziet waar je product terecht komt, je hebt direct contact met de koper en dat is erg leuk. Dat je de reactie ziet als de lamp eenmaal hangt!

Het plafond van de ruimte had een groot geornamenteerd gipsen rozet, wat erg mooi contrasteerde met de stoere industriële lamp.

En zoals ik al zei, erg gaaf dat je nu ziet bij wie je lamp terecht komt.
Ik kende het bedrijf Woodwork zelf niet, maar na wat rond te hebben gekeken op hun website, kennis met ze te hebben gemaakt en een blik te hebben geworpen in de boekenkast in hun kantoor, (die ongeveer alle boeken bevatte die nog op mijn eigen verlanglijstje staan betreffende design, grafisch design en allerlei aanverwante creatieve onderwerpen), bleek het een vlot jong bedrijf gerund door een gezellige groep creatieve gasten die in samenwerking met de klant haast een soort kunstwerken op multimedia-gebied realiseren.
Zeker de moeite waard eens op hun website te kijken http://www.woodwork.nl/



Voor mij was het erg leuk mijn lamp hier neer te kunnen hangen en mijn lamp weer zelf te kunnen verkopen en direct contact met de klant te hebben.
Dit roept voor mij als ontwerper ook wel een vraag op, ga ik de verkoop voortaan weer uitbesteden zodat ik meer tijd heb om nieuw werk te ontwerpen? Of ga ik juist voor dat persoonlijke contact met de klant?
Of misschien wel allebei? Weer zo'n beslissing om eens even goed over te gaan twijfelen!
Het is me wat, zo'n eigen bedrijf! maar ook wel erg leuk...

donderdag 3 november 2011

Dutch Designweek 2011 zit er weer op.

De Dutch Designweek zit er weer op.
Tijd om de balans op te maken en terug te kijken. Conclusie; het is een goede en leuke week geweest!
Voor alle mensen die er waren geef ik in deze blog een kleine review, zodat jullie nog extra lang na kunnen genieten! En voor de thuisblijvers veel foto's van onze tentoonstelling Post-history!

Ingang expositie Post History
De Dutch Designweek is voor mij tot nu toe altijd een interessante en vruchtbare beurs geweest, dit was de derde keer dat ik zelf deelnam en mijn verwachtingen waren best hoog gespannen.
Ik was vooral benieuwd naar de reacties op mijn nieuwe lampontwerpen; de Bulb en een prototype van een handgezet koperen lampje.


De tentoonstelling was op de vierde verdieping van het klokgebouw, de eerste dagen wisten de bezoekers ons nog niet zo goed te vinden, maar wat erg leuk was dat er gedurende de week steeds meer mensen op de expositie kwamen die vertelden dat ze doorgestuurd waren naar deze expositie. Onze expositie werd rondverteld en de mond op mond reclame ging steeds meer werken en bezoekersaantallen liepen op.
Wat ik persoonlijk erg interessant vond aan onze expo, bleek ook het publiek aan te spreken; er was werk te zien uit verschillende disciplines; van toegepast productontwerp zoals dat van mij tot een verkalkings-machine en van foto en film tot van tapijt gemaakte schilden, diverse disciplines raakten elkaar in 1 tentoonstelling en ik heb daar zelf veel van geleerd. Je kijkt anders naar een toegepast werk dan naar een "kunstwerk" en die andere manier van kijken maakte voor mij persoonlijk dat je je meer openstelde voor wat er allemaal nog meer te zien was behalve je eigen vakgebied op de DDW.

De "Stedelijke akker" van Mander Liefting met op de achtergrond "Once were warriors" van Anthony Kleinepier


Zoals ik al zei was ik voor mij persoonlijk vooral benieuwd naar de reacties op mijn nieuwe lampontwerpen.
En gelukkig mag ik de conclusies trekken dat mijn werk goed is ontvangen!



Er was veel interesse in mijn Bulb-lampjes en op de presentatie ervan, erg leuk! Het blijft toch altijd spannend hoe een groot publiek gaat reageren op je nieuwe ontwerpen, dus ik was blij verrast door alle leuke reacties.
Mocht u een van de geïnteresseerden zijn in de Bulb, mail me gerust, de lampjes liggen klaar!

Lampje Bulb in 1 van de 3 standen waarin het lampje kan worden gedraaid


Ook op het handgezette koperen lampje kreeg ik veel response. Erg waardevol, de reacties waren super positief en wat ik erg leuk vond was dat mijn idee erachter; het laten herleven van een ambachtelijke manier van maken door iedereen met enthousiasme werd ontvangen.
Je ziet in het design sowieso dat er meer aandacht komt voor oude ambachten en handgemaakte details, wat ik alleen zo jammer vind is dat het vaak blijft bij een pen en gat verbinding in hout of dat wel de suggestie van een ambacht wordt gewekt, maar dat het uiteindelijke product alsnog niet door de ontwerper zelf, maar door een externe ambachtsman vervaardigt wordt.
Dit is opzich geweldig, begrijp me niet verkeerd, ik ben hier voor!
Maar wat wel zo is is dat het in mijn ogen zo leuk en waardevol is als de ontwerper net een stapje verder gaat, dat hij zich écht in een techniek gaat verdiepen en dat er kennisoverdracht plaatsvindt tussen een ambachtsman en de ontwerper. Zodat deze bijdraagt aan het behouden van die mooie ambachtelijke techniek. Zelf probeer ik het, bijvoorbeeld met mijn gefelsde lamp, maar ook met het verdiepen in een moderne techniek als het poedercoaten; niet simpelweg je product naar de poedercoater sturen en het weer terugkrijgen, maar het proces gaan begrijpen en zo je kennis en ontwerpmogelijkheden vergroten.
Het lukt me zelf ook niet altijd want het kost bergen met tijd en geld die je niet altijd hebt om deze kennis te vergaren. Maar ik vond het erg leuk dat in de reacties op mijn koperen lampje op de DDW, juist op dit idee achter mijn werk zo enthousiast werd gereageerd!
Mensen zagen "de liefde voor het vak en passie voor het materiaal" terug in mijn werk en dat vond ik heel erg leuk om te horen!





Ook op de Apollo lamp kreeg ik veel goede reacties; ik had er dit jaar 4 hangen in de geproduceerde versie.
In 2009 heb ik speciaal voor de DDW de aller eerste Apollo afgemaakt, hij was 1 dag voor de opening van de week klaar! Deze keer wilde ik het doorontwikkelde model laten zien, na een lange tijd van finetunen, aanpassen aan veiligheidseisen en oplossen van kleine "probleempjes" in het oorspronkelijke model kon ik nu op diezelfde dutch designweek maar liefst 4 apollo's neerhangen en er echt een sfeer mee neerzetten waarbij mensen onder de lampen konden zitten, eten en werken. Wat veel werd gezegd was dat de lampen zo goed pasten in de omgeving van strijp en bij het klokgebouw zelf. Erg leuk om te horen, omdat mijn inspiratie voor de lamp ook komt uit dit soort industriële omgevingen.

De bezoekers nuttigden de lunch van keukenconfessies onder de Apollo's op de tentoonstelling


Bovendien is sinds kort de Apollo ook weer direct bij mij te kopen, terwijl ik 1,5 jaar lang de verkoop geheel uit handen had gegeven.
Ik heb zelf geïnvesteerd in de productie van een serie van 10 apollo's die ik zelf wil verkopen; voor mij een hele grote en spannende investering en dus is de DDW een goed platform om je ontwerp weer aan een groot publiek te tonen met de hoop dat er eventuele verkopen van zullen komen.
Mocht u geïnteresseerd zijn, neemt u dan ook gerust contact met mij op voor technische details en prijs van de Apollo via mail.

Weerspiegeling van de Apollo's in de ramen van het klokgebouw, met op de achtergrond uitzicht op strijp-s,
de lampen passen hier inderdaad goed in.

Buiten mijn werk om is deze Dutch designweek erg leuk en waardevol geweest omdat ik in de samenwerking met andere kunstenaars en ontwerper weer veel leuke nieuwe contacten op heb gedaan.
Het samen bouwen, exposeren, het samen anderhalve week lang op een beurs staan en steeds vermoeider worden, het samen vieren van openingen en het samen weer afbouwen en de balans opmaken schept een band en legt de basis voor leuke gesprekken en nieuwe contacten met collega-ontwerpers.

Wat dat betreft zou ik deelname aan de Dutch designweek aanraden aan elke beginnende ontwerper!

Stalen bad van Josef Blersch


We zitten allemaal in hetzelfde schuitje; de DDW is zo groot en er doen zo gruwelijk veel ontwerpers aan mee. Allemaal hopen we als ontwerper op die ene kopende klant die langskomt, dat ene bedrijf dat brood ziet in je werk, die doorslaggevende publicatie en die zelfde leuke reacties van het publiek.
We zijn een grote groep gelukszoekers bij elkaar opzoek naar dat ene klompje goud, die ene kans om hoger op te komen.
Misschien is dat me nog niet helemaal gelukt deze week, maar ik heb deze dutch designweek wel gevonden wat ik zocht:
Mensen genieten van mijn werk en ik mag er met trots over vertellen, want ja het is hard werken, maar ik vind mijn werk erg leuk en heb ervan genoten onderdeel te zijn van die grote groep gelukszoekers tijdens de DDW 2011. Hmm, misschien is dat wel net zo veel waard als dat goudklompje!

woensdag 26 oktober 2011

Mijn aanraders voor een bezoek op de Dutch Designweek 2011

De Dutch Designweek is in volle gang.
Het is een leuk designfestival voor zowel de leek als de designkenner of liefhebber, daarom wil ik in deze blog wat tentoonstellingen aanraden die ik heb gezien en waar ik zeker een kijkje zou nemen.
Dus bij deze een blog live vanaf de Dutch Design Week, klokgebouw 4e verdieping.

Post History Expositie Klokgebouw, 4e verdieping
De aanraders die ik geef zijn voornamelijk kleine tentoonstellingen en initiatieven van kunstenaarscollectieven zelf.
Naar mijn mening worden de grotere events en bezienswaardigheden tijdens de dutchdesignweek zoals de grote hallen op de begane grond van het klokgebouw en de design academy steeds commerciëler en krijgen ze hierdoor steeds meer een commercieel beursgevoel en uiterlijk. Ik vind dit erg jammer, want er worden nog steeds wel een aantal mooie werken getoond op deze plekken, alleen is de presentatie niet zo aantrekkelijk meer. Tevens is het voor beginnend kunstenaars bijna onbetaalbaar geworden om op de begane grond van strijp S een stand te kunnen huren. Ik vind dit erg jammer en het komt naar mijn mening de kwaliteit van het getoonde werk ook niet ten goed.

Een positief gevolg hiervan is dat er rond om het klokgebouw en op andere locaties steeds meer eigen intiatieven van kunstenaars en ontwerpers opkomen, die leiden tot leuke, sfeervolle kleine tentoonstellingen.
En hieronder bevinden zich dit jaar een paar echte must-see's!

En zo kom ik dan ook bij
De aanraders van de Dutch designweek 2011:

Post History
Plaats; Strijp-S, Klokgebouw, 4e verdieping.
Info: http://romykuhne.blogspot.com/2011/10/uitnodiging-kom-mijn-werk-bekijken.html



Dit is de tentoonstelling waar ik zelf aan deelneem, een tentoonstelling opgezet door een gelegenheidssamewerking van 11 kunstenaars en ontwerpers uit verschillende disciplines.
Ik denk dat onze tentoonstelling een sfeervolle tentoonstelling is, het gaat niet alleen om het getoonde werk, maar om een totaalbeleving als je de tentoonstelling binnenloopt.
Het is geen beurs maar een expositie gemaakt met liefde voor het werk en liefde voor het vak en daarom zou ik de tentoonstelling aanraden.
Hij is wat moeilijk te vinden, om er te komen neem je de ingang links van de hoofdingang van de hoofdingang voor de DDW in het klokgebouw, waarna je de lift neemt naar de 4e verdieping.
Zeker de moeite waard om eens een kijkje te nemen! (En niet alleen om dat mijn werk erbij hangt, maar ik ben echt trots op onze tentoonstelling)



Schellensfabriek
Plaats: Vestdijk 280
Info: http://ddw.nl/event.php?eventID=dbde5fb22c24adfd0ad5c9cffe0283bf



De schellensfabriek is een nieuwe locatie op de DDW. Een rauwe fabriekshal, onafgewerkt met een geweldige sfeer. Bij binnenkomst krijg je een "milaan-idee" doordat je via een gangetje naar een binnenplaatsje de fabriek binnenkomt. Zo'n leuke verstopte locatie.
En als je dan eenmaal binnenkomt loop je aan tegen een tentoonstelling van divers werk, van schilderkunst tot interieurproduct.
Een leuke sfeervolle tentoonstelling met veel beginnend kunstenaars met een frisse kijk op design.
het ligt vlak bij het stadhuisplein, dus een kleine moeite om nog even door te lopen, maar met een groot effect.
Ik was zeer verrast door deze kleine leuke tentoonstelling!


T-Presentation
Plaats: Strijp-T, Zwaanstraat 1 op het industrieterrein tegenover de klokketoren van het klokgebouw.
Info: http://www.ddw.nl/event.php?eventID=b8106813b73729086bdecc32ed5147

Een nieuwe locatie op de DDW 2011 is Strijp-T, op dit industrieterrein zijn dit jaar 7 nieuwe tentoonstellingen te bekijken. De grootste en meteen de publiekstrekker is de tentoonstelling Van Kiki van Eijk en Joost van Bleijswijk. Bij hen kun je een kijkje in de werkplaats nemen, naar mijn mening een geweldige werkplaats maar een erg tegenvallende tentoonstelling binnen de DDW. Ga je echter 1 deurtje verder dan is de sfeer meteen heel anders, bij binnenkomst komt de geur van appeltaart van een kraampje je tegemoet. En daarachter bevindt zich een mooie tentoonstelling, waarin beginnende en gevestigde designlabels zichtzelf presenteren. T-presentation en Yard hebben samen een tentoonstelling neergezet die zowel verrassend en vernieuwend als gezellig te noemen is. Het maakproces van is een belangrijk onderdeel van de presentatie, erg leuk om te zien, zowel voor de designkenner als ook voor de leken op design gebied.


Cabinets of curiosity & Zona Ventosa
Plaats: TAC gebouw Vonderweg 1
           & Ventoseflat Mathildelaan
Info: http://www.tac.nu/podium/agenda/dutch-design-week-zona-ventosa-tac



Zona Ventosa, is eigenlijk een soort zona tortona in de Milaan, maar dan in Eindhoven.
Een straat/gebiedje waarin kunstenaars zelf het initiatief hebben genomen een aantal kleine tentoonstellingen op te zetten om zo een boulevard vol design te creeeren.
Ik vind het een erg leuk initiatief, het is professioneel aangepakt, maar verwordt niet tot een saaie cleane expositie, het heeft de spontaniteit en ongedwongenheid van een gelegenheids tentoonstelling maar dan duidelijk en erg goed georganiseerd. Leuk nieuw design van beginnend ontwerpers, zeker een must see op de DDW 2011!


 

Dit waren de eerste aanraders, maar ik heb zelf ook nog lang niet alles gezien, als ik nog een leuke tentoonstelling tegenkom, zal ik deze zeker weer bloggen!
In ieder geval veel plezier tijdens de Dutch Designweek en heeft u nog aanraders voor mij, dan zijn tips zeker welkom!




woensdag 19 oktober 2011

POSTHISTORY @ WORK DDW 2011



Zoals ik al eerder in deze blog schreef neem ik dit jaar deel aan de Dutch Designweek 2011 te Eindhoven in de collectieve tentoonstelling Post History.

De afgelopen dagen zijn we gestart met de bouw van de tentoonstellings inrichting.
De uitdaging dit jaar is om met een klein budget toch een knallende tentoonstelling neer te zetten, die eruit springt.
Onze expositie wordt gehouden op de 4e verdieping van het klokgebouw, op voormalig industrieterrein "Strijp-S". Momenteel wordt er op Strijp-S nog volop gewerkt om de oude Philips complexen die er staan te verbouwen en om van Strijp-S een creatieve broedplaats te maken met diverse bedrijven en ateliers.

Deze verbouwingen, die tevens een verbouwing van de openbare ruimte inhouden zorgen ervoor dat Strijp-S al een aantal jaren een bouwput is.
Samen met 2 andere deelnemende ontwerpers van Post History; Jonathan Hofmeijer en Feike de Jong zijn we deze bouwput gaan verkennen voor inspiratie.

Aansluitend op het thema van onze tentoonstelling "post history" hebben wij ervoor gekozen om in onze inrichting een stukje toekomst en historie van Strijp-S te verenigen, door de bouwplaats af te scharrelen opzoek naar échte Strijp-materialen om onze inrichting mee te bouwen.
Zo zijn er de Philips Pallets, Kabelhaspels en vergaarbakken van de verbouwing van Strijp, waarmee we het decor van onze tentoonstelling zijn gaan vormen.

Één grote kostenpost en een belangrijk element voor de expositie was hiermee echter nog niet gedekt; de verlichting. Om een mooie sfeer neer te kunnen zetten en om tegelijkertijd mijn eigen werk optimaal te kunnen presenteren heb ik daarom een verlichtingsplan gemaakt met mijn eigen lampontwerpen.
Een mooie kans voor mij om naast sec mijn lampen te presenteren ook een sfeer te scheppen en daarnaast een leuke toevoeging te doen aan de tentoonstelling.
Apollo's assembleren voor de DDW 2011
Het eerste legertje Bulb-lampjes ligt klaat om opgehangen te worden.
En na een paar weken fresen, schroeven, draadjes strippen, aansluiten en assembleren, is het moment daar:
Posthistory @ work; De Opbouw....

Momenteel is het bouwen in volle gang.
Hieronder een kleine sneak preview van de opbouw.
Het wordt een rauwe, sfeervolle en diverse tentoonstelling; een échte beleving!
Van 22 t/m 30 oktober kan je dagelijks van 11.00-18.00u de sfeer komen proeven op de 4e verdieping van het klokgebouw op Strijp-S te Eindhoven!






Buiten de inrichting is het bijzondere aan Post History dat verschillende disciplines en mensen die elkaar voor deze tentoonstelling nog niet kenden elkaar in deze expositie ontmoeten en samen werken om een mooie collectieve tentoonstelling neer te zetten! 
Met zelfs het historisch openluchtmuseum Eindhoven dat meewerkt!
Ik ben er best trots op hier deel aan te hebben en wil daarom de lezers van deze blog een oproep doen;
Helaas weet een deel van het publiek onze locatie niet altijd te vinden, ook al is het zo dicht bij de reguliere tentoonstelling in het klokgebouw. Daarom mijn oproep:
Kom allemaal naar de DDW 2011 en zegt het voort; 
Klokgebouw, 4e verdieping, Posthistory, daar moet je wezen!




PS: Al een paar linkjes naar posthistory en mijn werk op de DDW in de media;


http://www.elle.nl/eten/culinieuws/Post-History-Home

http://www.ddw.nl/event.php?eventID=050984fc86ebd29f28b14d7d90a17062

http://www.ddw.nl/event.php?eventID=bb11ac9e7d877f0989f9ee4add0ae8b1

http://www.uitineindhoven.nl/agenda/Lezingen%20%26%20literatuur/32382/Post-History%20at%20HOME/





donderdag 13 oktober 2011

Uitnodiging; Kom mijn werk bekijken tijdens de Dutch Designweek 2011

Tijdens de Dutch Designweek 2011 te Eindhoven zal ik mijn werk presenteren als onderdeel van de tentoonstelling Post-History, op de 4e verdieping van het klokgebouw op Strijp-S te Eindhoven, met werk van kunstenaars uit verschillende disciplines van fooddesign tot productdesign, van fotografie tot film.

De Tentoonstellingsinrichting is mede door mij ontworpen, en het zal geen cleane 
                      tentoonstelling worden, maar echt een beleving! 
De presentatie van mijn werk is ook de tentoonstellingsverlichting, dus komt allen kijken, want een uitdagende tentoonstellingsinrichting opgebouwd uit bouwmaterialen gevonden op het Strijp terrein en een grote wolk van échte Romy Kühne's vormen het decor van deze tentoonstelling!


De info-flyer


De tentoonstelling Post-history speelt in op de angst voor de ondergang van de wereld door het ontstaan van een zwart gat, de komst van de apocalyps, natuurrampen, de ondergang van de mensheid als gevolg van de klimaatproblemen of terrorisme en overconsumptie.
In deze tijd van angstige theorieën en doemdenkerij, laten kunstenaars uit verschillende disciplines zien hoe zij de toekomst zien.
En wat als de wereld zoals wij die nu kennen  er straks niets meer is; grijpen wij vooruitstrevende ontwerpers dan terug naar de oude ambachten en methodes? Vinden we nieuwe dingen uit? Of gaan we de wereld en alles wat opnieuw vormgegeven moet worden juist opbouwen met de laatste nieuwe technieken zoals LED-licht en rapid protoyping?
Willen we vertrouwdheid en herkenning oproepen bij de aanschouwer of gaan we voor verrassing en vernieuwing?
Grijpen we terug op het verleden, of creeerden we een heden zonder geschiedenis.
Op deze vragen geven de ontwerpers antwoord met hun werk.
"Let's get back to the future!!!”
met
POST-HISTORY

Als onderdeel van de tentoonstelling zullen in samenwerking met het H.O.M.E (historisch openlucht museum Eindhoven) tijdens onze expositie ambachtslieden elke dag een ander ambacht demonstreren, o.a. tingieten, en smeden in een leemoventje. 

Tevens bieden wij de gelegenheid om tijdens de Dutch designweek in een echte herbergs-setting te overnachten in het H.O.M.E, dus wil je de Dutch designweek optimaal beleven en een paar dagen rondneuzen, dan kan dat bij POST-HISTORY @ HOME voor €55,00 p.p.p.n. reserveringen; info@homeeindhoven.nl

maandag 3 oktober 2011

Romy Kühne Design: Gefelsde lamp maakt lichtplan compleet!

Romy Kühne Design: Gefelsde lamp maakt lichtplan compleet!

Gefelsde lamp maakt lichtplan compleet!


Begin dit jaar heb ik een lichtplan gemaakt voor architectenburo Kühne & Co te Rotterdam, bestaande uit 11 TL-armaturen. Om dit lichtplan compleet te maken moest ik nog een twaalfde lamp ontwerpen; een special voor boven de vergadertafel.
Na de 11 voorgaande lampen leek 1 lamp een eenvoudige opgave, maar wat begon als het idee voor 1 lamp eindigde in een maanden lange cursus felstechniek. Een geweldige ambachtelijke techniek die langzaam aan aan het uitsterven is, maar zeer de moeite waard is om mee te werken.
Ik ben er superenthousiast van geworden en ik hoop jullie in mijn verhaal iets van dit enthousiasme over te kunnen brengen en hopelijk spreekt het uiteindelijke resultaat van de cursus, mijn "gefelsde lamp" voor zich!

De 11 reeds gemaakte lampen waren gemaakt van verzinkt staal, dit materiaalgebruik was geïnspireerd op de achterwand van het architectenbureau die geheel van geperforeerde verzinkte staalplaten is gemaakt.
Naar aanleiding hiervan ben ik mij verder gaan verdiepen in het materiaal zink en haar mogelijkheden.
Toen ik in die periode mijn zusje in Parijs ging bezoeken waren het dan ook de zinken daken die automatisch mijn oog trokken. Ik heb onderstaande foto genomen vanuit het huis van mijn zusje en zo was de basis gelegd voor het ontwerp van mijn gefelsde lamp voor architectenbureau Kühne&Co.



Maar hier is het eigenlijk pas begonnen, ik heb mij wat ingelezen in de techniek van het felsen en kwam erachter dat het Parijsse dak dat mij zo aansprak een roevendak genoemd wordt.
Met de informatie die ik over het felsen had vergaard via internet ben ik aan het schetsen gegaan en heb ik mijn schetsen naar diverse loodgieters, zinkmeesters en producenten gestuurd die mij stuk voor stuk verzekerden dat zoiets niet te maken was of dat zij dit in elk geval niet konden.
Tot ik werd doorverwezen naar de heer Peter Slegers, meester in felstechniek.


Deze nodigde mij uit eens langs te komen om mijn ideeën te bespreken.
Waar ik verwachtte een uurtje te gaan praten over de mogelijkheden voor het laten maken van mijn lamp, eindigde ik uiteindelijk een halve dag later met een kunststof hamer in mijn hand in de werkplaats van de heer Slegers om de eerste voorzichtige poging te ondernemen handmatig zink te kloppen.

Vanaf die dag zou ik elke zaterdag in deze werkplaats aan de slag gaan om de techniek van het felsen onder de knie te krijgen. Zodat ik uiteindelijk zelf mijn lamp zou kunnen maken.


Samen met de heer Slegers heb ik gekeken wat de mogelijkheden waren voor mijn lampontwerp.
De mogelijkheden met zink als materiaal bleken erg groot en zodoende heb ik mijn ontwerp hier ook op aangepast en her en der wat uitgebreid.
Om de lamp écht een bijzonder werk te laten worden, bijna een soort proeve van vakmanschap, zijn er verschillende handgeklopte details toegevoegd, die misschien niet direct opvallen, maar die de lamp zo bijzonder maken omdat dit details zijn die met de moderne technieken en machines onmogelijk te maken zijn.
Ze zijn strak, maar toch spreekt uit deze details een handwerk en liefde voor het vak.

De felscursus:

De eerste weken van de felscursus begonnen met het leren "kloppen". Door te kloppen kun je zink ( en allerhande andere plaatmetalen) vormen. Het kloppen kan herstellend toe worden gepast om deukjes in het materiaal weg te kloppen of juist vormend om structuur of vorm in de plaat aan te brengen.
De mogelijkheden van het kloppen zijn eigenlijk oneindig, wat je ook verzint, het kan als je maar kunt kloppen. In de eerste weken dat ik cursus liep bij de heer slegers heb ik vanalles over het kloppen geleerd.
van hoe je je hamer op de juiste manier vasthoudt tot het planeren, stuiken en rekken van het materiaal door op een bepaalde manier te kloppen. 

Na het kloppen kwamen er dingen aan bod als aftekenen, hoeken bereken en uitzetten op het materiaal, zetten met de zetbank, zetten met de hand met behulp van de zettang en felsopener, solderen, felsen en nog veel meer. Hier een klein overzichtje van het maakproces in een aantal foto's.
het maken van een houten mal om de uiteindelijke lamp op in elkaar te zetten


het kloppen van de afwerkschuifjes voor de onderrand van de lampenkap


zetten van het dakje van de lamp op de vingerzetbank



de lamp in zijn uiteindelijke vorm geklemt met heel veel klemmen

solderen



Ik zal jullie niet overladen met de verhalen van alles wat ik heb geleerd ook al is de verleiding groot omdat het echt stuk voor stuk geweldig mooie en waardevolle technieken zijn.
Kort gezegd heb ik in 9 maanden cursus alles geleerd wat nodig was om de felslamp te kunnen maken en kan ik bij deze met trots zeggen dat het is gelukt!!!
En zie hier het resultaat;



De lamp heeft uiteindelijk een strak en industrieel uiterlijk, maar is volledig handgemaakt en dat maakt hem zo bijzonder, handwerk zo strak alsof het uit een machine komt. Iets wat de heer Slegers in zijn eigen werk nastreeft en wat hij mij tijdens de cursussen heeft proberen mee te geven.

Dakje en ophanging van de felslamp


In de lamp is een 70W Halogeen Gloeilamp model Globe gedraaid, dit is een energiezuinige vorm van de ouderwetse gloeilamp.
Binnenzijde felslamp met Halogeengloeilamp en metalen fitting

De lamp is onderdeel van een lichtplan voor Architectenburo Kühne & Co in de Boomgaardsstraat te Rotterdam (zijstraat van de Witte de Withstraat), op onderstaade foto's zie je de lamp op locatie hangen.
Bovenaanzicht vanaf tussenverdieping

En zo ziet de lamp eruit als je van de straat af bij het kantoor naar binnen kijkt.

Bij deze wil ik architectenburo Kühne & Co hartelijk bedanken voor hun geduld, hierdoor kon ik de cursus volgen en de lamp ook echt zelf maken.
En in het bijzonder wil ik Peter Slegers bedanken voor zijn enthousiasme, hulp en leerzame cursus!

Peter Slegers meester in Felstechniek en ik onder de net voltooide lamp!


De financiering van dit project is mede mogelijk gemaakt door het fonds BKVB.




donderdag 18 augustus 2011

Inspiratie opdoen in het Ruhrgebied; De oude fabrieken van Zollverein



Afgelopen week ben ik bezig geweest met het opdoen van inspiratie voor een nieuwe collectie producten. Ik wil deze producten gaan ontwerpen vanuit mijn eigen visie en concept wat ik massatraditie heb genoemd.
In mijn werk wil ik oude ambachten en vormen combineren met nieuwe productie technieken en vormen.
Het zoeken naar nieuwe inspiratie hiervoor voerde mij deze week naar het Ruhrgebied in Duitsland, waar zich de voormalige kolenmijn en het oude fabriekscomplex van Zollverein bevindt.
Een geweldige plek die zo opgezet is dat oude industrie wordt verenigd met hedendaags design, kortom precies passend in mijn concept van massatraditie.
Ik was erg onder de indruk en wil deze plek dan ook graag met jullie delen, vandaar deze blog!



Zollverein en het Ruhrmuseum
In Essen in het Rurhgebied staan de oude fabrieken en de oude kolenmijn van Zollverein. In 1986 is het werk in de mijnen en daarmee dit bedrijf stopgezet, waarna de Zollverein gebouwen een tijd lang hebben leeg gestaan. Sinds 2001 staat het complex op de wereld erfgoedlijst en wordt er tevens druk verbouwd en gerestaureerd aan de complexen en het omliggende gebied.
Inmiddels floreert het oude Zollverein in nieuwe glorie, in zijn nieuwe bestemming als centrum van het Ruhrgebied, de cultuurhoofdstad van Europa (hiertoe uitgeroepen in 2010).
Het oude complex van Zollverein is in de afgelopen jaren opgeknapt en omgetoverd tot bolwerk van creatieve bedrijven en musea.
Natuurlijk zijn deze musea, theaters en galerieën die heden ten dage hun intrek hebben in het oude Zollverein complex, erg leuk om te bezoeken, maar als je naar Essen komt, kom je niet puur voor het museumbezoek.



Wat Zollverein zo bijzonder maakt is de sfeer die de oude gebouwen oproept.
Met zijn roodbruin gekleurde staalcontstructies, tandwielen, oude lopende banden waarover de kolen het complex werden in en uitgevoerd en de zware machines die er staan wordt de herinnering aan de ooit zo goed lopende kolenindustrie en de werklui die hier ooit zo driftig de kolen ophaalden en verwerkten weer een beetje tot leven geroepen.

Ik ben zelf een groot fan van oude machines, de architectuur van de oude fabrieksgebouwen en de hele arbeidssfeer die er omheen hangt, hier haal ik mijn inspiratie voor mijn ontwerpen vaak uit.

Maar kun jij jezelf nou geen voorstelling maken van hoe het er vroeger aan toe moet zijn gegaan in dit gebied dan is er een erg mooi museum waar je deze sfeer op en top kunt ervaren; Het Ruhrmuseum.
In dit museum loopt de bezoeker tussen de oude machines door en krijgt in de 2 vaste tentoonstellingen "het verleden"en "het heden" een breed beeld over hoe het werk en leven eraan toe ging in het Ruhrgebied in de hoogtijdagen van Zollverein. Het gaat niet alleen over de fabrieken zelf, het gaat echt over de sfeer en het leven in die tijd en schept een mooi tijdsbeeld, waarin alle aspecten van het leven toen en nu voorbijkomen. Van het rijzen en vallen van het Duitse rijk, tot het winnen van de verschillende ijzerertsen en kolen. En van de flora en fauna in en om het Ruhrgebied, tot de daar gevestigde voetbalclubs en hun aanhangers, dit alles erg mooi gepresenteerd in de oude fabriekshallen.
Een uitgebreidde tentoonstelling en naar mijn mening voor zowel de liefhebber als de leek, zeer de moeite waard.



Red Dot Design Museum
Speciaal voor de designliefhebber  is er een deel van het Zollverein-complex dat is omgedoopt tot Designstadt.
Er is een grote keramiekwerkplaats waar wordt gewerkt door diverse ontwerpers/kunstenaars en waar het publiek vrij is een kijkje in de werkplaats te nemen, er zijn een aantal kleine galerieën en er is o.a. het Red
Dot Designmuseum.




In dit museum wordt het hedendaags design bekroond met de befaamde "Red Dot Design Awards" wederom getoond in de oude industriële gebouwen. Zo vind je er de beste ontwerpen op het gebied van keuken- of badkamer apparatuur, naast de beste lampen en stoel ontwerpen van het jaar dit alles gepresenteerd tegen een achtergrond van stookovens, kolentransportbanden en stalen kruisverbindingen. Een erg vervreemdend maar mooi beeld al dit strakke moderne design in combinatie met de lompe rouwe industriële omgeving.



Naast de mooie musea en de gebouwen is het Zollverein terrein, zodanig groot en is er alleen buiten op het terrein al zoveel te zien, dat het ook zeker de moeite waard is gewoon een uutje of 2 uit te trekken om lekker over het terrein te wandelen. Waar je zult zien dat in de loop der jaren de natuur delen van de staalconstructies heeft overwoekert, waar tussen de opgeknapte delen van het complex ook kleine industriële ruïnes verreizen en waar natuur en industrie samenkomen in ietwat vreemde maar leuke mix.





Echt een aanrader en een complex waar je voor je bezoek makkelijk een week kan uittrekken wil je echt alles hebben gezien.

Zeker als je met mij gaat kijken, want van klinknagel tot felsnaad, van tandwiel tot katrol en van stalen raamkozijn tot baksteen, alles ging op de foto om als inspiratie-plaatjes te kunnen dienen.
Nu aan de slag met deze inspiratie voor mijn nieuwe ontwerpen!







Bekostiging van deze inspiratietrip is mede gefinancierd met de hulp van het fonds BKVB